Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Vampire Diaries Season 6 - Κριτική δεύτερου επεισοδίου

Το Vampire Diaries έχει ήδη ξεκινήσει και μας μεταφέρει λίγους μήνες μετά την «τραγική» εξαφάνιση του Damon και της Bonnie, το γνωστό σε όλους, «χαμό» τους αφού εξαφανίστηκαν για πάντα. Όλο το καλοκαίρι είχαμε αγωνία για το αν θα φύγουν πραγματικά από την σειρά, αλλά όλοι ξέραμε πως δεν θα μπορούσε να γίνει τόσο εύκολα κάτι τέτοιο. Έτσι οι δημιουργοί αποφάσισαν να επαναφέρουν τους δυο βασικούς πρωταγωνιστές, μέσα σε ένα ασφυχτικό περιβάλλον γεμάτο μυστήριο, που μου θύμισε με ώριμη θεατρικότητα την «κόλαση» της επανάληψης.

Παράλληλα η Elena και στο δεύτερο επεισόδιο επιστρατεύει τις τελικές τις δυνάμεις ώστε να ξεχάσει για πάντα τον Damon, αφού η θύμηση του και πάνω από όλα, η απουσία του την κάνει χειρότερα. Έτσι επιστρέφει το συναίσθημα που λατρέψαμε στην πρώτη σεζόν, η βοήθεια του Alaric και το οικογενειακό δέσιμο που υπήρχε και τότε, με έναν γλυκά ανθρώπινό τρόπο, που παρόλα αυτά, μας υπενθυμίζει πως κινείται στο όριο του υπερφυσικού.

Όπως γνωρίζετε και οι περισσότεροι, ο Enzo επιστρέφει και θα δώσει την δική του μάχη, ώστε να βρεθεί ο τρόπος να επανέλθει ο Damon ξανά στην ζωή. Μαζί του θα δούμε για δεύτερη φορά μια πολύ καλή version της Caroline, την συντροφική, φιλική παρουσία που αγαπάει την φιλία σαν δεύτερη οικογένεια και θα κάνει τα πάντα για να προστατέψει τους ανθρώπους που αγαπάει, συν ένα φυσιολογικό και γλυκό φλερτ προς το μέρος του Stefan, που ίσως προμηνύει μια ουσιαστική μελλοντική αγάπη.

Οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές συνεχίζουν τον δικό τους αγώνα, τον θρήνο και την ανάγκη για επιβίωση, με έμφαση στον Jeremy, που μας δείχνει πλέον μόνο τον αδερφό της Elena, πριν μερικά αφημένα χρόνια, αλλά το πραγματικό του πρόσωπο μέσα από ένα τηλεφώνημα.


Αν και γνωρίζουμε όλοι πως το The Vampire Diaries, τα τελευταία χρόνια κινείται στο όριο του προβλέψιμου, το δεύτερο επεισόδιο της έκτης σεζόν, είχε όμορφα σύνολα, ηθικές και πληγωμένες στιγμές, τυπική σκηνοθεσία περιπέτειας και εναλλαγή θερμών και σκοτεινών χρωμάτων, μελαγχολική μουσική και φωτογραφίες που κινούνται στο πλαίσιο της μοντέρνας καθημερινότητας ενός ζευγαριού του 21ου αιώνα, από την εφηβικο-μοδάτη άποψη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Precious

Precious .. ♥ Η συγκλονιστική ιστορία της Precious που ταράσσει και διαταράσσει. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, είναι ήδη έγκυος στο δεύτερο παιδί από τον πατέρα της.. Η μητέρα της την θεωρεί υπαίτια για την συμπεριφορά του άνδρα της και την ερωτική τους αποξένωση.. γι’ αυτό συχνά της φέρεται βίαια, την χτυπάει και δεν την υπολογίζει. Η Precious δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί.. είναι μία ψυχή που έχει ζήσει από νωρίς και με τον χειρότερο τρόπο την κακία και διαστροφή του κόσμου. Στον σχολείο τα πράγματα δεν είναι καλά όταν ανακαλύπτουν πως είναι έγκυος και της απαγορεύουν την φοίτηση της. Έτσι θα βρεθεί η μεγάλη ευκαιρία για την Precious να πάει σε ένα εναλλακτικό σχολείο για να συνεχίσει τις σπουδές της.. Και ενώ η ζωή της, κυλούσε σε ένα μελαγχολικό σενάριο σκοτεινών καταστάσεων θα μπορέσει να ξεφύγει από την διαταραγμένη οικογένεια της για να μορφωθεί και να συνεχίσει την ζωή της; Πόσο θα την επηρεάσουν οι άνθρωποι που την περιβάλλουν; Η ταινία Precious, βασισμένη στο βιβλίο της Sapphire

Dead Poets Society

Συνετά και μαζεμένα παιδιά προχωρούν στην ροή της ζωής … Στο καθολικό σχολείο… Του 1959… Μαθήματα σκληρά, γεμάτα κανόνες και υποψήφιες τιμωρίες.. Στιγματίζουν κάθε χρονιά.. Ώσπου έρχεται εκείνος… Ο νέος καθηγητής της Αγγλικής Φιλολογίας, Ο John Keating να τους δείξει έναν νέο τρόπο έκφρασης, εκείνο των λέξεων. Το μάθημα μαζί του δεν ήταν ποτέ βαρετό γιατί είχε ένα τρόπο να προσελκύει το ενδιαφέρον αυτών των νέων που είναι όλο ζωντάνια και διάθεση για αντίδραση! Η έννοια της ομαδικότητας και της συνύπαρξης είναι ουσιαστική και καθοριστική στον τρόπο που αναπτύσσεται η φιλία τους, μία αίσθηση οικογένειας θα έλεγε κανείς. Ονειρικά βαδίζουν σιγά σιγά σε μονοπάτια γνώσης, σοφίας και κυρίως τόλμης. Αλλά αυτό δεν είναι για όλους θετικό.. Σαν λαβωμένος Χριστός απογοητεύεται με τον πατέρα του ο Neil , που του απαγορεύει να ασχοληθεί με το θέατρο. Και συνεχίζει.. Carpe Diem Η σκληρότητα της εποχής.. η ηθική και οι κανόνες.. Όλα εχθροί του .. και περισσότερο ο πατέρα

The Zone of Interest Κριτική: Το μεγαλείο της ναζιστικής υποκρισίας

Παρακολουθήσαμε το βραβευμένο φιλμ και ήδη αγαπημένο από κριτικούς και κοινό, The Zone of Interest (Η Ζώνη του Ενδιαφέροντος), την επονομαζόμενη «ταινία της χρονιάς» και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας. Ο Jonathan Glazer σκηνοθετεί με βασικές αλλαγές το ομώνυμο μυθιστόρημα του Άγγλου Sir Martin Amis και φέρνει στην οθόνη μας το βαθύτατο ιστορικό ζήτημα του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, ως το πιο σιωπηλό ψυχολογικό θρίλερ της χρονιάς. Στην υπόθεση μεταφερόμαστε στην Ναζιστική Γερμανία το 1943, όταν ο Ρούντολφ Ες - Rudolf Höss, διορίζεται επικεφαλής του στρατοπέδου του Άουσβιτς. Ο Ρούντολφ Ες με την οικογένεια του αυτομάτως μετακομίζουν στην περιοχή, αλλά όχι σε έναν απλό χώρο. Φτιάχνει την αγροτική του κατοικία ακριβώς δίπλα από το αιματηρά ιστορικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Εκείνος δουλεύει ασταμάτητα, ενώ η σύζυγος του επεξεργάζεται ενδελεχώς, με την πολύτιμη βοήθεια του πολυμελούς υπηρετικού προσωπικού της, όλες τις λεπτομέρειες του νέου τους σπιτιού, μόλις μια ανάσα από