2081

26 λεπτά είναι αρκετά για να καλύψουν την αλήθεια της ταινίας..
Φυλακισμένοι και καλωδιωμένοι οι άνθρωποι του 2081, όχι όμως και όλοι.. μόνο όσοι χρειάζεται.. δεν σκέφτονται περισσότερο από τους άλλους.. αδρανείς.. ζωντανοί νεκροί.. απλά επιζούν..

Όσπου να εμφανιστεί εκείνος.. σαν σταυρωμένος Χριστός να φανερωθεί σε μια χοροθεατρική παράσταση.. για να κάνει το βήμα .. να παρουσιάσει το δικό του έργο..

Να πετάξει τα καλώδια από το σώμα ενώπιον όλων και να παρασύρει την νεαρή χορεύτρια σε χορό … σχεδόν προϊστορικό για την εποχή τους… «μουσική» αναφωνεί.. μια ρυθμική ένταση που έχει ξεφτίσει.. έχει χάσει την αξία που της αξίζει.. πώς να γυρίσει στα παλιά της μεγαλεία; Πώς να δουν οι άνθρωποι την αλήθεια; Τίποτα δεν είναι πια ίδιο εδώ και χρόνια.. και χωρίς τα καλώδια.. δεν μπορείς ούτε να ψελλίσεις τα βασικά… χωρίς οξυγόνο προχωράμε.. ζώντας στο 2081. που είναι η Τέχνη που αγάπησα.. που είναι η δημιουργία της αμφισβήτησης.. οι νότες, τα λόγια ή απλά η σιωπή ..σαν στείρα από ακοή καθώς ακούω αυτή την μελωδία νιώθω..

Την ίδια ώρα εξοργισμένοι οι υπεύθυνοι του θεάτρου.. και σε συνεννόηση με τους αστυνομικούς… θα κάνουν τα πάντα για να εμποδίσουν αυτή.. την εφηβικά.. κραυγαλέα παρόρμηση του νέου.

Δεν θα προλάβετε να το δείτε.. το έκοψαν.. την τρυφερότητα.. αλλά και την επανάσταση.. έτσι και αλλιώς .. όλοι τυφλοί είστε… πια.

Και ξαφνικά εσύ που ακόμα ξέρεις να χαμογελάς.. και να ξεγελάς.. εσύ που θέλεις τόσο τα αζήτητα.. θα μπορέσεις να δεις.. την γυμνή απλότητα του χορού αυτού.. καθώς η αστυνομία εισβάλλει στην ελευθερία που δικαιούμαστε.
Αυτό το μπαλέτο αφιερώνεται μόνο σε σένα που τόλμησε να ξεφύγεις από την καθημερινότητα τους. Και βλέπεις την χορογραφία μας τώρα.. πιο ελεύθερη, πιο ξέγνοιαστη, χωρίς όρια.. χωρίς περιορισμούς.. όπως θα γινόταν στις αρχές του αιώνα. Τώρα βλέπεις το παρελθόν στο μέλλον.. για λίγα λεπτά.. και όσο κρατήσει..

Χαμογελάς αγχωμένα τηλεθεατή.. μέχρι να δεις τον θάνατο της χορεύτριας και να επανέλθεις στην 2081η σου αλήθεια.. στο τίποτα.

Μάτια έκπληκτά, μάτια μαρτυρικά και για μια φορά αληθινά.. βλέπουν κατάματα το κόκκινο της στιγμής… και συνεχίζεις βιολί μου να τραγουδάς.. τυφλά.. με τα μάτια της ψυχής.. σε διάλεξαν για τις δύσκολες στιγμές μονάχα..

Φανερώσου λοιπόν, ένοχη ψυχή να σε δουν όλοι και οι πιο τολμηροί και οι πιο δειλοί.. και οι πιο άνθρωποι. Δείξε τον διάβολο που κουβαλάς. Ταράχτηκες που σε είδαν όλοι οι σκλάβοι σου με το όπλο. Ταράχτηκαν που ξέρουν έστω για λίγο τι είσαι.

Διακοπή εκπομπής.. άλλη μια χαμένη ημέρα στον καναπέ… και στα πιάτα.. και στο πλέξιμο και στον σχολιασμό φτηνής ίδιας και προβλεπόμενης τέχνης.. τόσο που όταν έρχεται η αλλαγή εσύ δεν είσαι εκεί… είσαι στην κουζίνα.. χαμένη στο τίποτα που σου προσφέρουν τόσα χρόνια.. χαμένη σε αυτό που ονομάζεις ζωή και ας είναι φυλακή.

Ποιος Θεός να μας λυπηθεί .. και ποιος να μας λυτρώσει.. τώρα που και η τελευταία ελπίδα κείτεται στο δάπεδο.. στο πόλεμο του μυαλού μας;

Ταραχή.. έτσι και τολμήσεις να σκεφτείς.. μια ανάμνηση από το παρελθόν.. απαγορεύεται.

Και η ζωή συνεχίζεται.. φτηνά.. μες τα κουρέλια που μας φόρεσαν.

Διαγραφή μνήμης ολοκληρώθηκε..

Τι έχεις αγάπη μου.. δεν θυμάμαι.. αλλά είμαι εντάξει τώρα.

Υπόθεση:
Μια καυστική έκδοση του 2081 διαδραματίζετε σε αυτή την ταινία όπου όλοι είναι ίσοι και κανείς δεν είναι καλύτερός ή εξυπνότερος από τον άλλον. Έχουν φροντίσει να μας κάνουν να σκεπτόμαστε μέχρι εκεί που αυτοί θεωρούν απαραίτητο και οτιδήποτε περά από αυτό σταματάει με τη μαγική συσκευή που φυτεύουν στα αυτιά των ανθρώπων, η οποία με έναν πολύ ενοχλητικό ήχο τους αποσπά την σκέψη. Μια ιστορία για τον θρίαμβο και την τραγωδία μια διαλυμένης οικογένειας, μιας απάνθρωπης κυβέρνησης και πως μια πράξη ανυπακοής αλλάζει τα πάντα .

Τίτλος ταινίας: 2081
Πηγή: tainies.org
Σκηνοθεσία: Chandler Tuttle
Πρωταγωνιστούν: Patricia Clarkson, James Cosmo, Julie Hagerty, Armie Hammer.
Κριτική από το Imdb: 6,9/10
Επίσημη ιστοσελίδα: www.finallyequal.com