Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

True Blood Season 5 - Ανασκόπηση σεζόν


Μια από τις πιο πολιτικές σεζόν για φέτος με την σειρά να δίνει την αφοσίωση στους βρικόλακες. Εκτός από μερικές δυνατές fairy-κές αποκαλύψεις, μάθαμε φέτος ότι χρειαζόμασταν για τους Authority. Έναν όρο για τον οποίο ακούγαμε συχνά στις προηγούμενες σεζόν, και είχαμε δει μερικές μορφές εξουσίας, αλλά η φετινή αναπαράσταση ήταν μοναδική. Βήμα βήμα ξεδιπλώνονται όλες οι πλεκτάνες και η αφοσίωση σε έναν δυνατό σκοπό που θα δέσει(;) τους βρικόλακες. Τρέλα ή λογική: όπως μπορεί να το ερμηνεύσει κανείς, η σειρά μας προσφέρει όλες τις έννοιες της προσήλωσης και της βεβήλωσης. Τα όρια που έρχονται να διαγραφούν, αλλά και θρησκευτικές φράσεις θα κατακλύσουν τον «ναό» της πίστης. Παράλληλα βλέπουμε έντονες διαπροσωπικές εξελίξεις τόσο με την απομάκρυνση του ρομαντικού και πληγωμένο Hoyt για το καλό του, όσο και τα σοφά λόγια του Jason που θα σφραγίσουμε για πάντα στην μνήμη μας. Το πιο δυνατό όμως σημείο, είναι οι αποκαλύψεις όσον αφορά την Sookie, για τις οποίες είχαμε αγωνία από την 1η σεζόν και είδαμε με πράξεις πως είναι fairy. Τώρα όμως έρχονται άλλα πράγματα, πιο δυνατά και μεγάλα να «στοιχειώσουν» ξανά την ζωή της. Άλλο ένα υπερφυσικό φαινόμενο, μαγείας αυτή την φορά, βιώσαμε με την δραματική εμπειρία του Terry στον πόλεμο και την εκδίκηση του πνεύματος. Η αγωνία μας για την επιβίωση του ήταν μεγάλη, καθότι βλέπαμε τελευταία πόση αρμονία υπήρχε στην οικογένεια του! Όλοι οι πρωταγωνιστές πάντως προσπαθούν να προχωρήσουν με ωριμότητα σε κάτι καλύτερο και ας έρχονται ως συνήθως οι αναποδιές. Για το επόμενο βήμα της 6ης σεζόν και ειδικότερα για όσους δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο, δεν μπορούμε να προβλέψουμε κάτι, το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως όλοι θα κάνουν καιρό να συνηθίσουν και να αντέξουν την αναγέννηση του Bill και ότι θα φέρει αυτό. Ίσως τελικά η Lilith να υφίσταται πραγματικά και να μην είναι απλά μια ιδέα.. Περισσότερες truebloodικές περιπέτειες μέσα στο 2013. Ευχόμαστε σε μια φυσιολογική σεζόν, αν και δεν βλέπουμε φως στο τούνελ, μόνο "άπλετο" και δημόσιο αίμα. Για άλλη μια φορά ο Bill μας απογοήτευσε με την συμπεριφορά του, ενώ ο Eric προσπάθησε να σώσει την κατάσταση όπως και όπου μπορούσε. Ας είναι (τουλάχιστον) η δύναμη των fairies να σώσει τον υπερφυσικό κόσμο. Να είστε όλοι καλά και καλή υπομονή μέχρι την 6η σεζόν!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Detachment

«Στη διάρκεια μιας θαμπής, σκοτεινής και αθόρυβης ημέρας... το φθινόπωρο εκείνου του έτους... καθώς τα σύννεφα κρέμονταν απειλητικά χαμηλά απ' τα ουράνια... και μόλις έχοντας διασχίσει, πάνω σε άλογο, μόνος... ένα απομονωμένο και θλιβερό κομμάτι της χώρας.. αργά βρέθηκα, καθώς έπεφτε το υγρό σκοτάδι... να κοιτάζω το μελαγχολικό Σπίτι των 'Ασερ. Ξέρω πως δεν ήταν όπως παλιά... αλλά μια ματιά στο κτίσμα... μου έφερε μια αίσθηση αφόρητης κατήφειας που πλημμύρισε το πνεύμα μου... κοίταξα το έρημο τοπίο τριγύρω... τους γυμνούς τοίχους... και τους λίγους λευκούς κορμούς, μαραζωμένων δέντρων... μέσα σε απόλυτη κατάθλιψη… Δεν υπήρχε ψυχρότητα... αλλά κάποιο ναυάγιο... μιας αηδιασμένης καρδιάς.» Η κοινωνική ταινία της εβδομάδας φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της αποσύνθεσης. Σε ένα σχολείο μιας περιοχής της Αμερικής οι καθηγητές χάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον για προσφορά στην μάθηση, καθώς τα προβλήματα στη

Pi

Γυρνάμε πίσω στον χρόνο, για να αναλύσουμε μια ταινία του 1998. Η ταινία Pi παρουσιάζει την ιστορία ενός μαθηματικού. Ο νεαρός αυτός ιδιοφυής είχε πνευματική ανησυχία ως προς τα πρότυπα που παρουσιάζουν οι μαθητικοί τύποι πράξεων και ήθελε να βρει την πηγή της ύπαρξης τους. Σε μια καθημερινότητα εμμονής και προσκόλλησης στον στόχο του, η ταινία μας παρουσιάζει την πορεία του από την ιδέα του μέχρι και την τελευταία του πράξη αφοσίωσης. Στην γρήγορη Αμερική με τις μεγάλες ευκαιρίες και κάθε φιλοσοφία, ο πρωταγωνιστής αναπτύσσει τις ιδέες του και χάνεται εντέλει μέσα σε αυτές. Σκηνοθετικά η ταινία εκφράζει το απόλυτο ψυχολογικό αποτέλεσμα της εμμονής, με το ασπρόμαυρο στοιχείο του χρώματος να κάνει πιο έντονο το συναίσθημα. Τα κοντινά πλάνα δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση, ενώ η οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή του πρωταγωνιστή περιτριγυρίζεται από μυστηριακές μουσικές νότες και περίεργα βλέμματα. Παράλληλα η ταινία εντάσσει και το θρησκευτικό ιδεώδες στα εμμονικά πλαίσια, δίδο

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα ... ♥ Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς.. είναι το διακριτό της ζωής… Υπάρχουν κάποιες πόλεις στις οποίες ισχύει η φράση «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός»… Υπάρχουν περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά συγκεκριμένα για αυτή την ταινία στο Μεξικό.. όπου η τιμιότητα και η αγνή προσπάθεια δεν υφίσταται. Εκεί όπου η εξουσία είναι καθημερινή υπόθεση.. και μετατρέπεται σε βία. Γιατί έτσι είναι.. στις συμμορίες έχουν συνηθίσει να λένε: Η οικογένεια είναι πάντα οικογένεια.. Και αν παραβιάσεις αυτό τον νόμο.. είσαι νεκρός… Τσιάπας, Νότια του Μεξικού. Ο νεαρός «Κάσπερ» είναι χρόνια στην συμμορία και θεωρείται πλέον παλιός, ένας κλασσικός γκάνγκστερ, αφού έχει κλέψει, έχει σκοτώσει.. και ότι άλλο του ζήτησαν από την «οικογένεια». Παράλληλα, ο έρωτας του για την Μάρθα Μαρλέν τον κάνει πλέον λιγότερο σκληρό και όχι συνεπή στις υποχρεώσεις του. Είναι για εκείνος ο καλός της αλλά και μυστήριος Γουίλι.. Όταν θα μπεί στην «οικογένεια» ο πιτσιρι