Έφθασε και η δεύτερη ταινία της αγαπημένης μας ιστορίας και
θυμηθήκαμε πως δεν έχουμε γράψει για το Taken του 2008. Σε ένα ήρεμο τοπίο
καθημερινότητας βλέπουμε τον Bryan Mills συνταξιούχο πράκτορα της CIA να περνάει τις μέρες του. Εδώ και
χρόνια έχει χωρίσει από την γυναίκα του Lenore. Η χημεία μεταξύ τους έχει χαθεί και η πρώην γυναίκα του
έχει προχωράει στην ζωή της, αφού συζεί τώρα με έναν άλλον άνδρα. Η κόρη τους Kim έχει
μεγαλώσει και νιώθει παραμελημένη από τον πατέρα της, αλλά τον υπεραγαπάει. Παράλληλα
ο Bryan βρίσκεται με τους
φίλους και συναδέλφους του με τους οποίους μιλάει για τα πάντα και δεν ξεχνάει να
τους βοηθάει ακόμα και τώρα στις επαγγελματικές υποθέσεις. Μια μέρα και ενώ η Kim θέλει
πολύ να πάει διακοπές με την κολλητή της Amanda στο Παρίσι, θα βάλει σε σκέψεις
τον πατέρα της ως προς την ασφάλεια της. Ύστερα από αμέτρητες συμβουλές και
τηλεφωνήματα θα την αφήσει να πάει υπό
τον όρο να τον ενημερώνει συχνά μέσω κινητού. Όταν τελικά φθάσει στο Παρίσι θα βρεθεί
αντιμέτωπη με μια αδίστακτη ομάδα κακοποιών που ειδικεύονται στην διακίνηση
πορνείας. Όλα μέχρι πρότινος μοιάζουν ήρεμα για τον Bryan, μέχρι να έρθει ο κίνδυνος στην
κόρη του. Σταδιακά βλέπουμε την μεταμόρφωση του Bryan στον πιο
οργανωμένο και δυναμικό άνδρα που αναλαμβάνει την σημαντικότερη υπόθεση της
ζωής του, να βρει την κόρη του σε λιγότερο από 48 ώρες, πριν προλάβουν οι
κακοποιοί να την πουλήσουν.
Η απόλυτη περιπέτεια που συνδυάζει την αγωνία, την δράση και
την οργανωμένη καταδίωξη. Ο Liam Neeson
ιδανικός στις ταινίες δράσεις, στον πιο πατερναλιστικό ρόλο εκφράζει την αγωνία
του μέσα από ωραία δομημένες κινήσεις που ξεδιπλώνουν το μυαλό ενός
επαγγελματία. Με αρκετές σκληρές σκηνές και ωμές κουβέντες ξεφεύγουμε από την
αθωότητα ενός ταξιδιού για να περάσουμε σε ένα κόσμο μακριά από την χλιδή και
την ασφάλεια της καθημερινότητας. Γρήγορα πλάνα συνθέτουν την εξέλιξη σε μια
αγωνία που καθηλώνει τον θεατή. Επίσης, η ιστορία φαίνεται τόσο αληθινή λόγω
της ειδικότητας του Bryan.
Και είναι κάποιοι ψίθυροι μυστικοί θα τονώσουν την αγριότητα. Και είναι οι
αθώες ψυχές που περιμένουν την σωτηρία τους. Μια ταινία που εξυμνεί τον πατέρα
και συγχωρεί όλες τις έγνοιες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου