Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Anna Karenina


Στο απόλυτο χειμωνιάτικο τοπίο της Ρωσίας έρχεται ο συνδυασμός της ηθικής με το συναίσθημα. Το μυθιστόρημα του Λέων Τολστόι περνάει για ακόμα μια φορά στον κινηματογράφο με τρεις γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς. Σε ένα άκρως θεατρικό σκηνικό μας συστήνεται η ιστορία με το προφίλ των πρωταγωνιστών να εμφανίζονται βαθμιαία. Ο καθένας με την δική του προσωπικότητα και τις έγνοιες μας προβάλλεται στην «σκηνή» σε ένα διαφορετικό είδος σκηνοθεσίας. Αυτό το μέτρο ή θα ενθουσιάσει ή θα διχάσει το κοινό. Ύστερα εισερχόμαστε σε όλα τα χαρακτηριστικά που ορίζουν την Ρωσία, από το ιδιαίτερο χιονισμένο τοπίο, στην επιλεκτική μουσική και το θέατρο και φυσικά στην κοινωνία της εποχής και τις ταξικές διαφορές όπως διαφαίνονται από την μια πόλη στην άλλη. Η έλλειψη χημείας του παντρεμένου ζευγαριού AnnaKarenin μας προϊδεάζει για την συνέχεια με τις άπειρες συνιστώσες. Ο εμφανώς νεότερος και γεμάτος αυτοπεποίθηση Bronsky φέρνει φουρτούνες στο πέρασμα του σε κάθε σχέση που υπάρχει και είναι σε διάθεση να υπάρξει. Η συνάντηση του Bronsky με την Anna θα είναι μοιραία και η πορεία τους θα επηρεάσει όλους τους ανθρώπους πους τους περιβάλλουν. Με ισάξιο τρόπο μας παρουσιάζονται και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές που προσφέρουν την δική τους ιστορία και τα διδάγματα σε μια ιστορία που περνάει από το θεατρικό ύφος σταδιακά στο δραματικό – ρομαντικό. Όλες οι ελπίδες, όλη η νιότη και οι ευθύνες πρωταγωνιστούν κάθε λεπτό φέρνοντας επιπτώσεις και εξελίξεις. Τελικά μια όμορφη δημιουργία που θα μπορούσε να προβάλλεται και σε μεγαλύτερο δείκτη εμβέλειας κινηματογράφων. Με μοναδική μουσική και τοπία από μια διαφορετική εποχή, απολαύστε την ιστορία της Anna Karenina στους κινηματογράφους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Detachment

«Στη διάρκεια μιας θαμπής, σκοτεινής και αθόρυβης ημέρας... το φθινόπωρο εκείνου του έτους... καθώς τα σύννεφα κρέμονταν απειλητικά χαμηλά απ' τα ουράνια... και μόλις έχοντας διασχίσει, πάνω σε άλογο, μόνος... ένα απομονωμένο και θλιβερό κομμάτι της χώρας.. αργά βρέθηκα, καθώς έπεφτε το υγρό σκοτάδι... να κοιτάζω το μελαγχολικό Σπίτι των 'Ασερ. Ξέρω πως δεν ήταν όπως παλιά... αλλά μια ματιά στο κτίσμα... μου έφερε μια αίσθηση αφόρητης κατήφειας που πλημμύρισε το πνεύμα μου... κοίταξα το έρημο τοπίο τριγύρω... τους γυμνούς τοίχους... και τους λίγους λευκούς κορμούς, μαραζωμένων δέντρων... μέσα σε απόλυτη κατάθλιψη… Δεν υπήρχε ψυχρότητα... αλλά κάποιο ναυάγιο... μιας αηδιασμένης καρδιάς.» Η κοινωνική ταινία της εβδομάδας φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της αποσύνθεσης. Σε ένα σχολείο μιας περιοχής της Αμερικής οι καθηγητές χάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον για προσφορά στην μάθηση, καθώς τα προβλήματα στη

Pi

Γυρνάμε πίσω στον χρόνο, για να αναλύσουμε μια ταινία του 1998. Η ταινία Pi παρουσιάζει την ιστορία ενός μαθηματικού. Ο νεαρός αυτός ιδιοφυής είχε πνευματική ανησυχία ως προς τα πρότυπα που παρουσιάζουν οι μαθητικοί τύποι πράξεων και ήθελε να βρει την πηγή της ύπαρξης τους. Σε μια καθημερινότητα εμμονής και προσκόλλησης στον στόχο του, η ταινία μας παρουσιάζει την πορεία του από την ιδέα του μέχρι και την τελευταία του πράξη αφοσίωσης. Στην γρήγορη Αμερική με τις μεγάλες ευκαιρίες και κάθε φιλοσοφία, ο πρωταγωνιστής αναπτύσσει τις ιδέες του και χάνεται εντέλει μέσα σε αυτές. Σκηνοθετικά η ταινία εκφράζει το απόλυτο ψυχολογικό αποτέλεσμα της εμμονής, με το ασπρόμαυρο στοιχείο του χρώματος να κάνει πιο έντονο το συναίσθημα. Τα κοντινά πλάνα δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση, ενώ η οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή του πρωταγωνιστή περιτριγυρίζεται από μυστηριακές μουσικές νότες και περίεργα βλέμματα. Παράλληλα η ταινία εντάσσει και το θρησκευτικό ιδεώδες στα εμμονικά πλαίσια, δίδο

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα ... ♥ Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς.. είναι το διακριτό της ζωής… Υπάρχουν κάποιες πόλεις στις οποίες ισχύει η φράση «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός»… Υπάρχουν περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά συγκεκριμένα για αυτή την ταινία στο Μεξικό.. όπου η τιμιότητα και η αγνή προσπάθεια δεν υφίσταται. Εκεί όπου η εξουσία είναι καθημερινή υπόθεση.. και μετατρέπεται σε βία. Γιατί έτσι είναι.. στις συμμορίες έχουν συνηθίσει να λένε: Η οικογένεια είναι πάντα οικογένεια.. Και αν παραβιάσεις αυτό τον νόμο.. είσαι νεκρός… Τσιάπας, Νότια του Μεξικού. Ο νεαρός «Κάσπερ» είναι χρόνια στην συμμορία και θεωρείται πλέον παλιός, ένας κλασσικός γκάνγκστερ, αφού έχει κλέψει, έχει σκοτώσει.. και ότι άλλο του ζήτησαν από την «οικογένεια». Παράλληλα, ο έρωτας του για την Μάρθα Μαρλέν τον κάνει πλέον λιγότερο σκληρό και όχι συνεπή στις υποχρεώσεις του. Είναι για εκείνος ο καλός της αλλά και μυστήριος Γουίλι.. Όταν θα μπεί στην «οικογένεια» ο πιτσιρι