Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Da Vinci's Demons - Season 1 Episode 6 - Ανασκόπηση



“I know that I'm mad.
But will you tell me how I could be otherwise?
A father rips a child from his home, from everything he knows and tosses him into the claws of his worst enemy.
Well, we are...
We are too often what our fathers make us.
Whether we like it or not, better or for worse.

In my case, definitely for worse.
You see, my father, he taught me that cruelty is the only true currency of the universe, and now I am the richest man in all of Christendom.”


Τα πολλά πρόσωπα του Διαβόλου.. Πολυμορφικό επεισόδιο που μας μεταφέρει σε μια ακόμα ιστορική προσωπικότητα της εποχής. Με την απόλυτα λιτή και ταυτοχρόνως τρομακτική περιγραφή, η σειρά μας παρουσιάζει τον Κόμη Δράκουλα. Αφήστε κατά μέρους τις γνωστές εντυπώσεις και τις υπερβολές. Η σκηνοθεσία και το μακιγιάζ μας εκπλήσσει με φυσικότητα σε άλλη μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Και στο χάος ενός ακόμα μύθου, επανέρχεται η ευστροφία του Da Vinci για να σώσει τους ανθρώπους του και να έρθει πιο κοντά σε μια ακόμα απάντηση. Μήπως όμως μπερδεύεται έτσι περισσότερο; Τα πρώτα σημάδια δυτικής ανάλυσης της αστρολογίας, σε παράλληλους θρησκευτικούς τοίχους. Παράλληλα πλάνα βαρβαρότητας δείχνουν την μήτρα της συντεχνίας, στην αιώνια ένωση της στέρησης και του πόθου.


“So we're selling tickets to the Papal baths now, are we?
An urgent matter has arisen.
Urgent enough that you sully this chamber with her presence?
I know where to find whores if I want them.
We thought it best you hear this news directly from her lips.”

“We only tried to serve your glory.
We had not the benefit of your divine guidance.
Guidance? You want guidance?
Do you remember what proved
I was chosen by God?
The way I survived drowning as a child.
Let's see how you do.
Holy Father, surely... a loving God shows mercy.
You dare question me?
The rock upon which God's word stands.”


Κάθε επεισόδιο και περισσότερη λατρεία... :))

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Detachment

«Στη διάρκεια μιας θαμπής, σκοτεινής και αθόρυβης ημέρας... το φθινόπωρο εκείνου του έτους... καθώς τα σύννεφα κρέμονταν απειλητικά χαμηλά απ' τα ουράνια... και μόλις έχοντας διασχίσει, πάνω σε άλογο, μόνος... ένα απομονωμένο και θλιβερό κομμάτι της χώρας.. αργά βρέθηκα, καθώς έπεφτε το υγρό σκοτάδι... να κοιτάζω το μελαγχολικό Σπίτι των 'Ασερ. Ξέρω πως δεν ήταν όπως παλιά... αλλά μια ματιά στο κτίσμα... μου έφερε μια αίσθηση αφόρητης κατήφειας που πλημμύρισε το πνεύμα μου... κοίταξα το έρημο τοπίο τριγύρω... τους γυμνούς τοίχους... και τους λίγους λευκούς κορμούς, μαραζωμένων δέντρων... μέσα σε απόλυτη κατάθλιψη… Δεν υπήρχε ψυχρότητα... αλλά κάποιο ναυάγιο... μιας αηδιασμένης καρδιάς.» Η κοινωνική ταινία της εβδομάδας φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της αποσύνθεσης. Σε ένα σχολείο μιας περιοχής της Αμερικής οι καθηγητές χάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον για προσφορά στην μάθηση, καθώς τα προβλήματα στη

Pi

Γυρνάμε πίσω στον χρόνο, για να αναλύσουμε μια ταινία του 1998. Η ταινία Pi παρουσιάζει την ιστορία ενός μαθηματικού. Ο νεαρός αυτός ιδιοφυής είχε πνευματική ανησυχία ως προς τα πρότυπα που παρουσιάζουν οι μαθητικοί τύποι πράξεων και ήθελε να βρει την πηγή της ύπαρξης τους. Σε μια καθημερινότητα εμμονής και προσκόλλησης στον στόχο του, η ταινία μας παρουσιάζει την πορεία του από την ιδέα του μέχρι και την τελευταία του πράξη αφοσίωσης. Στην γρήγορη Αμερική με τις μεγάλες ευκαιρίες και κάθε φιλοσοφία, ο πρωταγωνιστής αναπτύσσει τις ιδέες του και χάνεται εντέλει μέσα σε αυτές. Σκηνοθετικά η ταινία εκφράζει το απόλυτο ψυχολογικό αποτέλεσμα της εμμονής, με το ασπρόμαυρο στοιχείο του χρώματος να κάνει πιο έντονο το συναίσθημα. Τα κοντινά πλάνα δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση, ενώ η οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή του πρωταγωνιστή περιτριγυρίζεται από μυστηριακές μουσικές νότες και περίεργα βλέμματα. Παράλληλα η ταινία εντάσσει και το θρησκευτικό ιδεώδες στα εμμονικά πλαίσια, δίδο

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα ... ♥ Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς.. είναι το διακριτό της ζωής… Υπάρχουν κάποιες πόλεις στις οποίες ισχύει η φράση «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός»… Υπάρχουν περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά συγκεκριμένα για αυτή την ταινία στο Μεξικό.. όπου η τιμιότητα και η αγνή προσπάθεια δεν υφίσταται. Εκεί όπου η εξουσία είναι καθημερινή υπόθεση.. και μετατρέπεται σε βία. Γιατί έτσι είναι.. στις συμμορίες έχουν συνηθίσει να λένε: Η οικογένεια είναι πάντα οικογένεια.. Και αν παραβιάσεις αυτό τον νόμο.. είσαι νεκρός… Τσιάπας, Νότια του Μεξικού. Ο νεαρός «Κάσπερ» είναι χρόνια στην συμμορία και θεωρείται πλέον παλιός, ένας κλασσικός γκάνγκστερ, αφού έχει κλέψει, έχει σκοτώσει.. και ότι άλλο του ζήτησαν από την «οικογένεια». Παράλληλα, ο έρωτας του για την Μάρθα Μαρλέν τον κάνει πλέον λιγότερο σκληρό και όχι συνεπή στις υποχρεώσεις του. Είναι για εκείνος ο καλός της αλλά και μυστήριος Γουίλι.. Όταν θα μπεί στην «οικογένεια» ο πιτσιρι