Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Silver Linings Playbook


Η απόλυτη ψυχολογική ιστορία του χειμώνα. Ο «Οδηγός Αισιοδοξίας» παρακολουθεί την ζωή του διπολικού Pat και της καταθλιπτικής Tifanny. Οι δυο τους, στο πιο κρίσιμο σημείο της ζωής τους, θα συναντηθούν και θα βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Ο Pat έχει μόλις γυρίσει από την ψυχιατρική κλινική και προσπαθεί να φτιάξει την ζωή του. Μα κυρίως την σχέση του με την γυναίκα του Nikki που δεν μένει πλέον μαζί του. Η Tifanny μετά τον θάνατο του άνδρα της και ύστερα από επαναλαμβανόμενα λάθη προσπαθεί να βρει τον εαυτό της. Πόσο εύκολο είναι όμως να ξεκινήσεις από την αρχή; Που φθάνουν τα όρια της υπομονής; Και πως μπορεί μια θλίψη να οδηγήσει σε πιο δυσάρεστες καταστάσεις;

Μια έντονη ταινία ωδή στις ψυχικές ασθένειες. Ένα μεγάλο μπράβο στους συντελεστές και πρωταγωνιστές που μελέτησαν τον ρόλο τους με βάση πραγματικά γεγονότα. Όλες οι συμπεριφορές είναι εμπνευσμένες από αληθινές ιστορίες ανθρώπων που εξομολογήθηκαν την ιστορία τους από ένα ίδρυμα. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί εντάσσονται ισότιμα στην υπόθεση για να προσδώσουν τις δικές τους ανησυχίες. Τελικά μια όμορφη δημιουργία που συνδυάζει ακόμα και το χιούμορ και την νευρικότητα της κατάστασης. Αλλά ακόμα περισσότερο γιατί δεν παρουσιάζει μονάχα το αδιέξοδο των πρωταγωνιστών που βρίσκονται πιθανότητα στην ηλικία των 30-35, αλλά ταυτοχρόνως αναλύει και το οικογενειακό προφίλ με όλα τα λάθη, τις υπερτιμήσεις, τις ελπίδες και την αγάπη που μπορεί να σώσει τα πάντα. Μόνο με πίστη και προσπάθεια μπορεί κανείς να κάνει την διαφορά. Μια ταινία για τα συναισθήματα. Μην την χάσετε!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Detachment

«Στη διάρκεια μιας θαμπής, σκοτεινής και αθόρυβης ημέρας... το φθινόπωρο εκείνου του έτους... καθώς τα σύννεφα κρέμονταν απειλητικά χαμηλά απ' τα ουράνια... και μόλις έχοντας διασχίσει, πάνω σε άλογο, μόνος... ένα απομονωμένο και θλιβερό κομμάτι της χώρας.. αργά βρέθηκα, καθώς έπεφτε το υγρό σκοτάδι... να κοιτάζω το μελαγχολικό Σπίτι των 'Ασερ. Ξέρω πως δεν ήταν όπως παλιά... αλλά μια ματιά στο κτίσμα... μου έφερε μια αίσθηση αφόρητης κατήφειας που πλημμύρισε το πνεύμα μου... κοίταξα το έρημο τοπίο τριγύρω... τους γυμνούς τοίχους... και τους λίγους λευκούς κορμούς, μαραζωμένων δέντρων... μέσα σε απόλυτη κατάθλιψη… Δεν υπήρχε ψυχρότητα... αλλά κάποιο ναυάγιο... μιας αηδιασμένης καρδιάς.» Η κοινωνική ταινία της εβδομάδας φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της αποσύνθεσης. Σε ένα σχολείο μιας περιοχής της Αμερικής οι καθηγητές χάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον για προσφορά στην μάθηση, καθώς τα προβλήματα στη

Pi

Γυρνάμε πίσω στον χρόνο, για να αναλύσουμε μια ταινία του 1998. Η ταινία Pi παρουσιάζει την ιστορία ενός μαθηματικού. Ο νεαρός αυτός ιδιοφυής είχε πνευματική ανησυχία ως προς τα πρότυπα που παρουσιάζουν οι μαθητικοί τύποι πράξεων και ήθελε να βρει την πηγή της ύπαρξης τους. Σε μια καθημερινότητα εμμονής και προσκόλλησης στον στόχο του, η ταινία μας παρουσιάζει την πορεία του από την ιδέα του μέχρι και την τελευταία του πράξη αφοσίωσης. Στην γρήγορη Αμερική με τις μεγάλες ευκαιρίες και κάθε φιλοσοφία, ο πρωταγωνιστής αναπτύσσει τις ιδέες του και χάνεται εντέλει μέσα σε αυτές. Σκηνοθετικά η ταινία εκφράζει το απόλυτο ψυχολογικό αποτέλεσμα της εμμονής, με το ασπρόμαυρο στοιχείο του χρώματος να κάνει πιο έντονο το συναίσθημα. Τα κοντινά πλάνα δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση, ενώ η οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή του πρωταγωνιστή περιτριγυρίζεται από μυστηριακές μουσικές νότες και περίεργα βλέμματα. Παράλληλα η ταινία εντάσσει και το θρησκευτικό ιδεώδες στα εμμονικά πλαίσια, δίδο

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα ... ♥ Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς.. είναι το διακριτό της ζωής… Υπάρχουν κάποιες πόλεις στις οποίες ισχύει η φράση «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός»… Υπάρχουν περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά συγκεκριμένα για αυτή την ταινία στο Μεξικό.. όπου η τιμιότητα και η αγνή προσπάθεια δεν υφίσταται. Εκεί όπου η εξουσία είναι καθημερινή υπόθεση.. και μετατρέπεται σε βία. Γιατί έτσι είναι.. στις συμμορίες έχουν συνηθίσει να λένε: Η οικογένεια είναι πάντα οικογένεια.. Και αν παραβιάσεις αυτό τον νόμο.. είσαι νεκρός… Τσιάπας, Νότια του Μεξικού. Ο νεαρός «Κάσπερ» είναι χρόνια στην συμμορία και θεωρείται πλέον παλιός, ένας κλασσικός γκάνγκστερ, αφού έχει κλέψει, έχει σκοτώσει.. και ότι άλλο του ζήτησαν από την «οικογένεια». Παράλληλα, ο έρωτας του για την Μάρθα Μαρλέν τον κάνει πλέον λιγότερο σκληρό και όχι συνεπή στις υποχρεώσεις του. Είναι για εκείνος ο καλός της αλλά και μυστήριος Γουίλι.. Όταν θα μπεί στην «οικογένεια» ο πιτσιρι