Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Skins Season 7 Episode 2 Ανασκόπηση

Έκλεισε επίσημα εχθές το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας του Skins με την πρωταγωνίστρια του Skins, Effy από την δεύτερη παρέα. Στην συνέχεια της ιστορίας από την προηγούμενη εβδομάδα, βλέπουμε την Effy να συνεχίζει κανονικά την σχέση της με το αφεντικό της και να έχει παραγκωνίσει ελαφρώς την εργασία της. Καθήκον ή συναίσθημα; Φαίνεται να ήταν από πάντα το δίλημμα για την πρωταγωνίστρια, η οποία και τώρα στην ενήλικη ζωή της, θα αναγκαστεί να πληρώσει το τίμημα της επιλογής. Παράλληλα βλέπουμε και άλλο ένα πρόσωπο από την δεύτερη παρέα, πέρα από την Naomi που μας συστήθηκε ήδη και δεν είναι άλλο από την Emily. Σαν να μην πέρασε μια μέρα και εμφανώς πιο χαρούμενη και συνειδητοποιημένη, η Emily φαίνεται να προχωράει πολύ καλά στις σπουδές της. Ο μόνος λόγος που θα την στενοχωρήσει, πέρα από την απόσταση της σχέσης της, είναι η ασθένεια της Naomi. Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να μάθει ένα αγαπημένο πρόσωπο μια δυσάρεστη κατάσταση; Και ποιες οφείλουν να είναι οι συμβουλές των γύρων του; Σωστό και λάθος, δυο έννοιες που μπερδεύονται για πάντα στην ατμόσφαιρα του Skins. Με εμάς εδώ για να συγκινηθούμε και να ταυτιστούμε ξανά με την ιστορία των πρωταγωνιστών. Σαφώς και πιο δραματικό το δεύτερο επεισόδιο Skins της 7ης σεζόν, καθώς φθάνει στην κατάληξη και την ωρίμανση του. Τα πλάνα αμφιταλαντεύονται και πάλι από τον ορισμό ταινίας μικρού μήκους, στην έννοια της τηλεοπτικής σειράς. Καμία αναφορά όμως σε παλαιότερες εμπειρίες της 1ης με 4ης σεζόν και αυτό σίγουρα θα δυσαρεστήσει κάποιους φανς. Περιμένουμε με αγωνία την ιστορία της Cassie από την πρώτη παρέα, με ένα αγωνιώδης ξεκίνημα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Detachment

«Στη διάρκεια μιας θαμπής, σκοτεινής και αθόρυβης ημέρας... το φθινόπωρο εκείνου του έτους... καθώς τα σύννεφα κρέμονταν απειλητικά χαμηλά απ' τα ουράνια... και μόλις έχοντας διασχίσει, πάνω σε άλογο, μόνος... ένα απομονωμένο και θλιβερό κομμάτι της χώρας.. αργά βρέθηκα, καθώς έπεφτε το υγρό σκοτάδι... να κοιτάζω το μελαγχολικό Σπίτι των 'Ασερ. Ξέρω πως δεν ήταν όπως παλιά... αλλά μια ματιά στο κτίσμα... μου έφερε μια αίσθηση αφόρητης κατήφειας που πλημμύρισε το πνεύμα μου... κοίταξα το έρημο τοπίο τριγύρω... τους γυμνούς τοίχους... και τους λίγους λευκούς κορμούς, μαραζωμένων δέντρων... μέσα σε απόλυτη κατάθλιψη… Δεν υπήρχε ψυχρότητα... αλλά κάποιο ναυάγιο... μιας αηδιασμένης καρδιάς.» Η κοινωνική ταινία της εβδομάδας φέρνει στο προσκήνιο το θέμα της αποσύνθεσης. Σε ένα σχολείο μιας περιοχής της Αμερικής οι καθηγητές χάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον για προσφορά στην μάθηση, καθώς τα προβλήματα στη

Pi

Γυρνάμε πίσω στον χρόνο, για να αναλύσουμε μια ταινία του 1998. Η ταινία Pi παρουσιάζει την ιστορία ενός μαθηματικού. Ο νεαρός αυτός ιδιοφυής είχε πνευματική ανησυχία ως προς τα πρότυπα που παρουσιάζουν οι μαθητικοί τύποι πράξεων και ήθελε να βρει την πηγή της ύπαρξης τους. Σε μια καθημερινότητα εμμονής και προσκόλλησης στον στόχο του, η ταινία μας παρουσιάζει την πορεία του από την ιδέα του μέχρι και την τελευταία του πράξη αφοσίωσης. Στην γρήγορη Αμερική με τις μεγάλες ευκαιρίες και κάθε φιλοσοφία, ο πρωταγωνιστής αναπτύσσει τις ιδέες του και χάνεται εντέλει μέσα σε αυτές. Σκηνοθετικά η ταινία εκφράζει το απόλυτο ψυχολογικό αποτέλεσμα της εμμονής, με το ασπρόμαυρο στοιχείο του χρώματος να κάνει πιο έντονο το συναίσθημα. Τα κοντινά πλάνα δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση, ενώ η οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή του πρωταγωνιστή περιτριγυρίζεται από μυστηριακές μουσικές νότες και περίεργα βλέμματα. Παράλληλα η ταινία εντάσσει και το θρησκευτικό ιδεώδες στα εμμονικά πλαίσια, δίδο

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα

Sin Nombre- Χωρίς Ταυτότητα ... ♥ Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς.. είναι το διακριτό της ζωής… Υπάρχουν κάποιες πόλεις στις οποίες ισχύει η φράση «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός»… Υπάρχουν περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά συγκεκριμένα για αυτή την ταινία στο Μεξικό.. όπου η τιμιότητα και η αγνή προσπάθεια δεν υφίσταται. Εκεί όπου η εξουσία είναι καθημερινή υπόθεση.. και μετατρέπεται σε βία. Γιατί έτσι είναι.. στις συμμορίες έχουν συνηθίσει να λένε: Η οικογένεια είναι πάντα οικογένεια.. Και αν παραβιάσεις αυτό τον νόμο.. είσαι νεκρός… Τσιάπας, Νότια του Μεξικού. Ο νεαρός «Κάσπερ» είναι χρόνια στην συμμορία και θεωρείται πλέον παλιός, ένας κλασσικός γκάνγκστερ, αφού έχει κλέψει, έχει σκοτώσει.. και ότι άλλο του ζήτησαν από την «οικογένεια». Παράλληλα, ο έρωτας του για την Μάρθα Μαρλέν τον κάνει πλέον λιγότερο σκληρό και όχι συνεπή στις υποχρεώσεις του. Είναι για εκείνος ο καλός της αλλά και μυστήριος Γουίλι.. Όταν θα μπεί στην «οικογένεια» ο πιτσιρι