Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Night Train To Lisbon

“I would not like to live in a world without cathedrals.
I need their beauty and grandeur
against the dirty color of military uniforms.
I love the powerful words of the Bible.
I need the force of its poetry.
I need it against the decay of language
and the dictatorship of worthless slogans.”

Η κοινωνική ταινία του Οκτωβρίου με πολιτικές χροιές. Ο Raimund Gregorius είναι ένας καθηγητής σε ένα σχολείο της Ελβετίας. Η ήσυχη και σταθερή του ζωή θα διαταραχθεί όταν θα γνωρίσει τυχαία μια γυναίκα που θα προσπαθήσει να αυτοκτονήσει. Προσπαθώντας να την σώσει και ύστερα από σειρά γεγονότων, ο Raimund θα ανακαλύψει ένα βιβλίο στο παλτό της που άφησε εκείνη την ημέρα. Οι πρώτες γραμμές του βιβλίου αρκετές για να κερδίσουν τον αναγνώστη. Ποιητικές και φιλοσοφικές χροιές που δαμάζουν και αφυπνίζουν την ανυπακοή. Ο καθηγητής αποφασίζει και οδηγείται από τις αισθήσεις του σε ένα ταξίδι με το τρένο για την Λισαβόνα. Στην αναζήτηση και εν τέλι αποκάλυψη μιας ολόκληρης αληθινής ιστορίας.

Ο Jeremy Irons σε έναν ακόμα υπέροχο ρόλο μιας εξαιρετικής ταινίας προκαλεί τον θεατή να παρακολουθήσει και αυτή την ιστορία. Σε ένα ρόλο συνήθειας, που παρόλα αυτά εκπέμπει δυναμισμό και ανυπακοή, ξετυλίγεται όλη η έννοια της ιδέας και της επανάστασης. Το ιδεώδες του βιβλίου, ο Amadeu, ένας γνήσιος φιλόσοφος και τυχοδιώκτης κατά την περίοδο της δικτατορικής Πορτογαλίας του Σαλαζάρ που δεν μπορεί να αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί από το ρεύμα της εποχής. Οι απόψεις του Amadeu και του καλύτερου του φίλου Jorge O'Kelly θα τους φέρουν αντιμέτωπους με τις αντιδράσεις πολλών. Μια κατεξοχήν διαχρονική διαδρομή που περιγράφει παραστατικά και ποιητικά τα δυο πολιτικά άκρα μιας κοινωνίας. Τις δυσκολίες, αλλά και τις διευκολύνσεις, την υπακοή και την ανυπακοή. Την ηθική και την φιλοσοφία. Την αγάπη και το μίσος. Την ζωή και τον θάνατο. Και μέσα στον κύκλο της ζωής, αλλά και την ήσυχη περιγραφή του ίδιου του καθηγητή Raimund για τις δικές του εμπειρίες, έρχεται όλο το δίδαγμα: να τολμάς και να ζεις. Συγκλονιστικό έργο από την αρχή μέχρι το τέλος, με μοιρασμένη πλάνα παρελθόντος και παρόντος, και μη αποκαλυπτικές φιγούρες που ξεδιπλώνονται στην πορεία. Μια ταινία που μπορεί να καλύψει όλες τις ηλικίες και τους λάτρεις μια κοινωνικής, συναισθηματικής και πολιτικής ιστορίας.

“But there is another world I do not wish to live in,
a world in which independent thinking is despised
and the finest things we can experience denounced as sin.
A world in which our love
Is demanded by tyrants, oppressors and assassins.
And most absurdly: people are exhorted from the pulpit
to forgive these creatures and even to love them.
It is for this reason we cannot just put the bible aside.”

“No one here knows what it would be like to live eternally.
And it is a blessing we never will.
One thing I can assure you:
It would be hell, this endless paradise of immortality.
It is death, and only death,
That gives each moment beauty and horror.
Only through death is time a living thing.”

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

17 Κλωστές σειρά: Είδαμε τα δυο πρώτα επεισόδια της σειράς που ήρθε για να μείνει

Οι «17 Κλωστές» είναι το νέο εγχείρημα του Σωτήρη Τσαφούλια (Έτερος Εγώ) που έχει κερδίσει κοινό και κριτικούς και βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Αντώνη που σκότωσε όλους τους παρευρισκομένους του «λάθους» χωριού στα Κύθηρα. Και με αυτό εννοούμε ότι αλλού στόχευε και αλλού πήγε. Ο σκηνοθέτης που μας χάρισε τις καταπληκτικές ιστορίες μυθοπλασίας που πλέκουν το εγκώμιο της ελληνικής φιλοσοφίας και των μαθηματικών στο υπέροχο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό σύμπαν του «Έτερος Εγώ», καταπιάνεται αυτήν την φορά με ένα αληθινό έγκλημα που συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο. Παραμένει καταδικαστέο και τρομερά μοιραίο το συμβάν, ακόμα και εάν γνωρίζουμε ότι συνέβη μετά από μακροχρόνια ψυχική πίεση και βία προς το άτομο του. Όπως δήλωσε και ο ίδιος ο κ. Τσαφούλιας για τις «17 Κλωστές» της Cosmote TV: «Στην σειρά βλέπουμε πως η κοινωνία δημιουργεί το τέρας». Στην υπόθεση μεταφερόμαστε στα Κύθηρα του 1906, όπου ο νεαρός και φιλήσυχος Αντώνης (Πάνος Βλάχος) ζει πτωχικά αλλά υπερήφανα με τους γονείς τ...

Idiocracy

Idiocracy ... ♥ Σε μια άκρως κωμωδιακή χροιά εξελίσσεται η ταινία Idiocracy, αμερικανικής παραγωγής του 2006. Σε μία μίξη πραγματικότητας, φαντασίας και απίστευτης τεχνολογίας, βλέπουμε βαθμιαία την εξέλιξη του ανθρώπου στο πέρας του χρόνου, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες και τις σκέψεις για το μέλλον. Ο Joe είναι ένας μέσος άνθρωπος που δουλεύει για την βιβλιοθήκη του στρατού. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο στο βιογραφικό του, ούτε προσπαθεί για τίποτα. Απλά κάθεται στο γραφείο του και κάνει την βάρδια του. Η Rita είναι μία νεαρή πόρνη η οποία έχει μπλεξίματα με τον «μάνατζερ» της. Και οι δυο τους, επειδή δεν έχουν οικογένεια, υποβάλλονται σε ένα άκρως απόρρητον τεστ, κατά το οποίο θα τους παγώσουν και θα τους ξυπνήσουν ένα χρόνο μετά. Αφού το πείραμα θεωρητικά πετύχει και ξυπνήσουν, άρα είναι ζωντανοί, οι υπεύθυνοι της εταιρίας αυτής θα παγώσουν και άλλους ανθρώπους για να εξυπηρετήσουν τις εκάστοτε ανάγκες της υπηρεσίας τους. Τι συμβαίνει όμως όταν ο Joe και η Rita βρίσκονται αντί για το 2...

Λίγα λόγια για τις ταινίες Matrix & Cloud Atlas!

Σαν σήμερα, 21 Ιουνίου γεννήθηκε η σεναριογράφος και σκηνοθέτις Lana Wachowski όπου μαζί με τον αδερφό της Andy Wachowski , δημιούργησαν την μεγαλειώδης σειρά ταινιών « The Matrix », καθώς και το εξαιρετικό, αναρχικό, ρομαντικό και μακροσκελή « Cloud Atlas » που συναντήσαμε το 2012 στους κινηματογράφους. Τα αδέρφια Wachowski είναι γνωστά για τις δημιουργίες τους που στηρίζονται στη ζοφερή πραγματικότητα της ανθρωπότητας με μια τεχνολογική χρήση που άλλαξε για πάντα την ιδέα που είχαμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Παραδείγματα πέρα από τις προαναφερόμενες ταινίες, είναι και τα δημιουργήματα: V for Vendetta, Ninja Assassin, Sense8, Speed Racer, Bound . Το κοινωνικό θρίλερ « The Matrix » που πυροδότησε πληθώρες κριτικές με θετικο-αρνητική βάση και θρησκειο-φιλοσοφικό υπόβαθρο αναλύεται εις βάθος μέχρι και σήμερα. Τίποτα από όλα αυτά όμως, δεν θα είχαν την ίδια αξία, αν το σενάριο δεν ήταν τόσο ποιητικό, αφαιρετικό και συνάμα καθημερινό και κατατοπιστικό. Η ισ...